وَمَن يَتَوَلَّ ٱللَّهَ وَرَسُولَهُۥ وَٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ فَإِنَّ حِزْبَ ٱللَّهِ هُمُ ٱلْغَٰلِبُونَ

این آیه که به دنبال آیه ولایت آمده است، پس از انحصار ولایت در خداوندﷻ و حضرت رسول اکرمﷺ و مؤمنین که مصداق بارز آن حضرت امیرالمؤمنین -علیه‌السلام- می‌باشد، می‌فرماید: هرکس ولایت آن‌ها را بپذیرد، پیروز است؛ چرا که همیشه حزب‌الله پیروز می‌باشد.

اما این سؤال مطرح می‌شود که: چرا مسلمانان در جنگ احد شکست خوردند؟!
پاسخ آن کاملاً روشن است؛ چرا که هرگاه مسلمانان برای «اللهﷻ» خالصانه قیام کنند و به جهاد یا دیگر وظایف خود اقدام نمایند و صبور باشند، حضرت أحدیت هم آن‌ها را غالب می‌کند. و در آن هنگام که نیات‌شان به غیر خداوند مایل گشت، دیگر حزب‌الله محسوب نمی‌شوند و نباید منتظر غلبه بر دشمنان خود باشند؛ زیرا وعدۀ الهی در نظام عالم بر پایۀ تکوین است و با شعار یا ادعا، واقعیت تغییر نمی‌کند، هرچند ما خود را حزب‌الله بدانیم یا بنامیم.

پس فقط جمعیت واقعی حزب‌الله، به رهبری ولی‌اللهِ واقعی، با استقامت بر فرامین الهی، مشمول وعدۀ قطعی خداوند متعال می‌گردند و دیگران محروم خواهند بود.

کتاب حجاب اسرای کربلا، ص ۲۸، حضرت آیت‌الله وفسی